Het maken van een indrukwekkende visualisatie is één ding. Er een interessant verhaal aan verbinden is nog veel lastiger. Afgelopen week zijn er twee visualisaties/verhalen verschenen die hier uitstekend in zijn geslaagd. De eerste is van The Pudding. Deze organisatie heeft in het verleden al visualisaties afgeleverd die de moeite waard zijn. Ook dit keer slagen ze daar opnieuw in. Zij beantwoorden de vraag of mannen in popmuziek hoger zijn gaan zingen in de afgelopen decennia.
De tweede visualisatie staat in het teken van de maanlanding 50 jaar geleden en is van RJ Andrews, de auteur van Info We Trust. Hierin wordt stap voor stap in kaart gebracht wat er gebeurde vanaf het moment dat Neil Armstrong en Buzz Aldrin de eerste stappen op de maand zetten.
Are Men Singing Higher in Pop Music
In de visualisatie van The Pudding draait het om de simpele vraag “Zijn mannen in de popmuziek hoger gaan zingen door de jaren heen“. Deze vraag hadden ze eenvoudig af kunnen doen door het resultaat te presenteren van het onderzoek dat ze hebben gedaan:
Ze hebben er echter voor gekozen om je mee te nemen in het onderzoek. Zo krijg je context bij de opbouw van de grafiek die hierboven wordt getoond. Ook wordt de criteria die is gehanteerd duidelijk en krijg je een uitleg bij kanttekeningen.
Het meenemen van de lezer in het onderzoek hadden ze uiteraard kunnen doen door een stuk tekst te schrijven, afbeeldingen in te voegen, verwijzingen naar externe pagina’s op te nemen, etc. Maar dat is voor de mensen achter The Pudding te eenvoudig. Zij nemen je mee in het verhaal, zorgen ervoor dat je geen stappen mist en toveren een glimlach op je gezicht.
Om dit voor elkaar te krijgen beginnen ze eenvoudig door kort toe te lichten hoe de navigatie werkt en te benadrukken dat je geluid aan moet staan. Hiermee krijg je al direct de indruk dat je geen gewone visualisatie staat te wachten. Dit blijkt ook wel zodra je door klikt. Je krijgt een kort fragment uit een videoclip te zien van het nummer Sucker van de Jonas Brothers met bijbehorende muziek. Via tekst wordt aangegeven wanneer er sprake is van een hoge of een lage noot. Heb je daaraan niet voldoende? Dan laten ze het ook nog even zien voor het nummer If I Can’t Have You van Shawn Mendes.
Bij het vraagstuk over mannen die hoog zingen in de popmuziek zal bij menig persoon gelijk gedacht worden aan de Bee Gees. Dit hebben ze bij The Pudding ook bedacht en een verwijzing, met humor, naar de Bee Gees ontbreekt dan ook niet. Vanaf daar wordt de opbouw serieuzer en zetten ze een volgende interessante stap. Waar een goede datavisualisatie een verwijzing bevat naar de herkomst van de data wordt hier omschreven op welke manier ze aan de data zijn gekomen.
Vervolgens begint de echte analyse en komen de eerste grafieken in beeld. De resultaten van 2019 worden getoond, inclusief een beschrijving van de criteria die is toegepast:
Gebaseerd op alle informatie die we tot nu toe hebben gezien komen ze daarmee op de grafiek die we aan het begin van dit stuk toonde:
De bevindingen worden vanaf daar onderbouwd door onder andere te laten zien dat in de jaren 80 namen als Guns N’ Roses en Prince groot waren. Ze plaatsen aan het einde nog een kanttekening bij hun conclusie. Wanneer bij de beoordeling niet alleen naar het aantal nummers gekeken wordt maar ook naar de positie in de billboards kom je tot een ander inzicht:
Al met valt er een hoop te leren van deze visualisatie en de opbouw hiervan. Samengevat zien we dat:
- De werking van de navigatie wordt benoemd
- De herkomst van de data wordt beschreven
- De gebruikte criteria wordt uitgelegd
- Het resultaat worden gepresenteerd
- Een extra inzicht bij het resultaat wordt gegeven
Het allerbelangrijkste element is misschien nog wel de humor die erin is verwerkt. Dit zorgt ervoor dat je met een glimlach op je gezicht door de analyse heen stapt.
Neil & Buzz
Op 21 juli 1969 waren Neil Armstrong en Buzz Aldrin de eerste mensen die een stap zetten op de maan. Veel mensen kennen van deze maanlanding de beroemde woorden “That’s one small step for man, one giant leap for mankind”. Maar Neil en Buzz hebben ruim twee uur rondgelopen op de maan en nog veel meer gedaan. Wat ze daar hebben gedaan en wat er allemaal is gezegd is door RJ Andrews visueel in kaart gebracht.
Net als bij de visualisatie van The Pudding begint ook deze visualisatie, na een korte beschrijving, met een eenvoudige uitleg over de manier van navigeren. Op die manier weet je als gebruiker direct hoe je door het verhaal heen gaat:
Vanaf hier begint het avontuur en worden we meegenomen in het verhaal en de communicatie. Hier komen 1969 en 2019 samen. In plaats van de klassieke tekstwolkjes zoals we die kennen uit bijvoorbeeld de Donald Duck is gekozen voor de vormgeving zoals we die vandaag zien in bijvoorbeeld WhatsApp.
Omdat het draait om de meest belangrijke momenten van de maanlanding zijn er stukken weggelaten, onder andere in de communicatie. Dit zorgt ervoor dat het geheel interessant blijft om te lezen en niet langdradig wordt. Om zichtbaar te maken dat dit gebeurt, wordt onderaan het scherm getoond hoeveel wordt gesproken. Hierin zijn diverse grijze balletjes te zien van gesprekken/zinnen die niet zijn opgenomen in de visualisatie. Op die manier krijg je een duidelijke indruk welke delen zijn weggelaten.
Gaandeweg zie je ook hoe de astronauten zich verplaatsen en handelingen uitvoeren. Op die manier blijft het niet alleen bij de communicatie maar krijg je ook meer mee wat er door de tijd heen gebeurt. Dit wordt extra toegelicht door teksten tussen de communicatie in te voegen zoals “Neil runs 200 feet from the LM to look at a little west crater”. Wanneer je met de muis over een dergelijke afbeelding gaat krijg je bijbehorende werkelijke foto te zien uit 1969. Dit laatste effect ontdekte ik per toeval.
Met het doorlopen van dit verhaal krijg je een indruk mee van de spanning en sensatie die er op aarde te voelen moest zijn tijdens deze maanlanding. Door het meelopen van de tijd voel je de druk voor Neil en Buzz om zoveel mogelijk materiaal te verzamelen, filmbeelden naar aarde te versturen en alles veilig te laten verlopen. Al met al een knappe prestatie voor een verhaal dat al zo bekend is.
Net als bij de visualisatie van The Pudding valt ook hier het een en ander te leren:
- Maak vanaf de start duidelijk hoe de navigatie werkt
- Laat zien welke data je wel en niet toont
- Zorg ervoor dat het de moeite waard is om het verhaal af te ronden, in dit geval door de spanning en sensatie van het verhaal
Bonus
Tijdens het schrijven van deze blog kwam er nog een zeer interessante visualisatie langs. Deze past niet in het thema van storytelling maar is wel de moeite van het delen waard. Parallel (een organisatie uit Engeland gespecialiseerd in datavisualisatie) heeft een interactieve kaart van Nederland ontwikkeld. Op deze kaart wordt van ieder gebouw getoond in welk jaar het gebouwd is. Aan de hand van kleuren laten ze zien hoe oud een gebouw is en kun je eenvoudig zien een plaats zich heeft ontwikkeld door de tijd.
Ben je enthousiast over de blogs van Datadump en wil je eenvoudig op de hoogte worden gehouden over de laatste ontwikkelingen? Volg ons dan via Twitter, LinkedIn, RSS, schrijf je in voor één van onze nieuwsbrieven, of voeg onze auteurs Joost en Dennis toe aan je netwerk.